Voetbalmoeder is er vooral voor troost en gevulde koek
Wist je dat veel moeders bloggen over hun leven 'langs de lijn'? Dan gaat het niet over het kroost dat een lekker passje geeft, als een blok verdedigt of de bal in de kruising mikt. Het gaat dan louter over, ja, waarover eigenlijk?
Veel moeders laten weten dat ze jaren eerder niet hadden kunnen vermoeden dat ze ooit fanatiek langs de lijn zouden staan als zoon of dochter een wedstrijdje speelt. Dat is, als de kinderen wat ouder zijn, nog te doen. Wedstrijden worden aan het einde van de ochtend of het begin van de middag gespeeld.
Zijn ze nog F'je of E'tje dan moet je op je vrije zaterdag verschrikkelijk vroeg uit de veren om er op tijd te staan. Maak je deel uit van de rij-ploeg, dan moet je nog eerder op en heb je op de vroege zaterdagmorgen al een kakelende club van voetballertjes op de achterbank zitten. En een achterbak met volgepakte rugzakken, van een Kapten and Son rugzak tot een Kipling rugzak. Met als inhoud boterhammen, voetbalschoenen, handdoeken, ipads en PSV-zeep. Die koters doen het niet voor minder.
Op zaterdag begint dat andere leven
Op weg naar het moment waar ze zich de hele week op hebben verheugd. Als moeder hoeft dat gevoel niet hetzelfde te zijn. De hele week gewerkt, Ted Baker tas aan de kapstok en eindelijk weekend. Dan begint dat andere leven. Halen en brengen, sjouwen, boterhammen smeren en vooral een flinke was achteraf. Zeker als je regelmatig aan de beurt bent om hele team-tas uit te mesten. Die shirtjes en sokken moeten weer netjes schoon voor de week erna.
En toch. Voor veel moeders geldt dat ze stiekem enorm staan te genieten van die vrolijk gedreven koppies. Bij winst zit je de hele zaterdag goed. Soms hangen die koppies wat als het een keer niet gaat. Dan is de voetbalmoeder er voor de troost en de gevulde koek. Of dat zakje snoep waar je eigenlijk op tegen bent, maar ach… verloren. Daar mag wat tegenover staan.
De week erna gaan ze weer. De moeders ook.