'Toen kwam ik in een van de ergste gevangenissen in Amerika''

Tommie van der Leegte begon zijn carrière in 1994 bij PSV. In 1997 vertrok hij naar RKC waarna hij in 2007 terugkeerde in Eindhoven. De middenvelder blikt terug op een heftige carrière, die niet altijd ontstond binnen de lijnen van het voetbalveld.

''Bij PSV sta je in het begin tussen Wouters, Nilis, Ronaldo en Menzo en al dat soort gasten. Dat is natuurlijk het mooiste wat er is en dan kijk je je ogen uit'', blikt Van der Leegte terug tegenover VoetbalFlitsen. ''Uiteindelijk wordt alles normaal en mag je een keer invallen. Vervolgens een keer in de basis, maar op een gegeven moment wil je meer. Als jonge speler moet je veel spelen en bij PSV was het uitzichtloos geworden. Toen heb ik de stap naar RKC genomen en dan ga je van een topclub naar een club uit de onderste regionen. Dat verschil merk je wel.''

Van der Leegte heeft dan ook veel meegemaakt in zijn voetbalcarrière, maar zijn heftigste moment gebeurde buiten het voetbal. Via een onschuldige actie van zijn 2-jarige kindje belandde Van der Leegte bijna in een van de zwaar bewaakte gevangenissen van Amerika. ''Mijn familie woont in Amerika dus die ging ik voor mijn eigen rust op zoeken. Ik was vergeten om een VISA aan te vragen dus die moest ik vlug vlug op Schiphol nog invullen. Daarbij ben ik ook dingen vergeten zoals het adres waar ik zou verblijven omdat ik mijn vliegtuig moest halen.''

''Vervolgens ben ik in het vliegtuig gestapt en had ik een tussenlanding in Orlando'', vervolgt hij. ''Daar mocht ik gelukkig doorlopen, maar uiteindelijk gingen ze mijn paspoort controleren. Ze zien dat daar een pagina uitgescheurd was en dat heeft die kleine van mij gedaan. Ik heb daar helemaal niet meer aan gedacht en toen begon het.. Met het invullen van de ESTA (reisvergunning voor Amerika) was er een vraag of dat ik ooit in Irak of Iran geweest was. Dat was ik via VDL voor stadionstoelen, maar in de ESTA heb ik aangegeven dat ik daar niet ben geweest. Daar zouden ze toch niet achter komen.''

''Maar op een gegeven moment moest ik mijn telefoon inleveren en mijn code invoeren. Toen scrolden ze door mijn foto's en kwamen ze foto's uit Irak tegen. Toen werden we meteen in de boeien geslagen en wel 10 keer hardhandig gefouilleerd. Vervolgens moest ik al mijn kleren uittrekken en werd ik in een bus gegooid die naar de Orange County Jail gevangenis ging. Een van de ergste gevangenissen in Amerika en daar moest ik 18 uur blijven. Toen werd ik in een tweemanscel gegooid en ging het echt beginnen. Overal zag je groepjes, net zoals je in films ziet. Daar zat ik gewoon tussen en op een gegeven moment zat ik op mijn bedje en kwam er iemand naar me toe. Dat was zo'n grote kast vol met tattoos en die begon een gesprekje aan en zat aan zijn geslachtsdeel. Toen ben ik naar een bewaker gegaan en ik vertelde hem dat ik bang was en hier niet hoorde. Die bewaker heeft mijn verhaal toen aangehoord en hij verzekerde me dat ik wegging en hier niet hoorde. Het was veel te gevaarlijk en dat heb ik wel gevoeld en gezien'', besluit de oud-speler van PSV.