Luc Nilis: icoon van PSV en de beste waar Ronaldo ooit mee speelde

Luc Nilis begon zijn carrière bij het Belgische KFC Winterslag, waar hij in 1986 zou vertrekken. Er is interesse van Anderlecht en Club Brugge, terwijl ook technisch directeur Hans Kraay senior van PSV op de tribune wordt gesignaleerd voor de voetballer. Nilis vindt het echter nog te vroeg voor een stap naar het buitenland en gaat aan de slag bij de Belgische grootmacht RSC Anderlecht en hier begint de aanvaller op te vallen. 

Nilis scoort regelmatig en liet zien perfect tweebenig te zijn. Jan Mulder uitte al vroeg zijn bewondering voor hem, terwijl komiek Jacques Vermeire zelfs een liedje aan hem wijdde. De aanvaller speelde maar liefst 321 wedstrijden voor Anderlecht, waarin hij 175 doelpunten maakte. 

Ondanks dat Nilis bij de beste spelers van de competitie behoorde, wist hij nooit de Gouden Schoen te winnen in België. Hij voelde niet genoeg erkenning in zijn thuisland en vertrok in de zomer van 1994 naar PSV.

Hij werd naar Eindhoven gehaald door hoofdtrainer Aad de Mos en dat is op zijn minst opvallend te noemen. Nilis had namelijk een haat-liefdeverhouding met de Nederlandse oefenmeester, mede door een incident in 1990. De Mos zette de Belgisch international op de bank tijdens de Europa Cup II-finale tegen Sampdoria en liet hem pas invallen bij een 2-0 achterstand in de tweede helft. 

Een dag later kreeg Nilis te horen dat hij niet bij de selectie zat voor het WK van 1990. Iets wat Nilis De Mos altijd kwalijk heeft genomen. Lang zou De Mos echter niet blijven nadat Nilis had getekend in Eindhoven, want in oktober 1994 werd de hoofdtrainer ontslagen.

In de zomer van 1994 weet PSV zich ook te versterken met het wonderkind Ronaldo. Hij tekent bij de Eindhovenaren en dit blijkt een schot in de roos. Ook in combinatie met Nilis, want de Belg en de Braziliaan blijken een gouden duo te zijn in hun gezamenlijke periode bij PSV. De twee vullen elkaar geweldig aan en zijn betrokken bij veel Eindhovense treffers.

Hoe goed de verhouding was tussen Nilis en Ronaldo, blijkt wel uit een uitspraak van de Braziliaan. Ronaldo speelde na PSV nog voor FC Barcelona, Internazionale, Real Madrid en AC Milan en speelde met de nodige wereldsterren samen. In een interview verbaast de Braziliaan echter de interviewer door Luc Nilis te noemen als de beste speler waar hij ooit mee samenspeelde.

Ook na het vertrek van Ronaldo naar FC Barcelona blijft Nilis zijn techniek laten zien in het shirt van PSV. De Belg rijgt de mooie momenten aan één en zijn prachtige techniek komt samen tijdens het duel tussen FC Utrecht en PSV van 17 mei 1997. 

Nilis krijgt de bal van Phillip Cocu en omspeelt de keeper. Hij lijkt de bal te ver voor zich uit te spelen, maar bedenkt een oplossing die alleen hij zou kunnen bedenken. Op ge-ni-ale wijze hakte Nilis de bal het lege doel in. "Een 10 met een griffel", aldus commentator Evert ten Napel.

Een paar maanden na het geweldige hoogstandje tegen FC Utrecht haalt PSV opnieuw een aanvaller binnen die een koppel met Nilis moet gaan vormen. Ook dit blijkt een voltreffer van de club te zijn, want Ruud van Nistelrooij blijkt ook enorm te klikken met de Belgische stilist. En dat is maar goed ook, want in het seizoen 1998/1999 is PSV een waar vreemdelingenlegioen met aangetrokken spelers als Georgi Gakhokidze, Abel Xavier, Jorginho Paulista, Joonas Kolkka, Edik Korchagin, Marcos Joaquim dos Santos, Yuri Nikiforov en Davy Oyen. 

Het onsamenhangende PSV wordt opgesteld in dienst van Nilis en van Nistelrooij en ondanks de vele doelpunten die beiden maakten (Nilis scoorde 24 keer, Van Nistelrooij werd topscorer met 32 treffers, red.) verliep het seizoen dramatisch. PSV stond in de eerste seizoenshelft in het rechterrijtje, maar door het wonder van de laatste speeldag in Utrecht stelde de club alsnog de voorronde van de Champions League veilig. 

Arnold Bruggink scoorde in de 'dying seconds' de bevrijdende 2-3 voor PSV, maar dit maakte Nilis niet meer mee als speler. De Belg was destijds aanvoerder, maar liet zich gaan richting scheidsrechter Dick Jol, die PSV een vrije trap ontneemt. Een gefrustreerde Nilis gaat in de fout en krijgt een directe rode kaart.

In de zomer van 1999 wordt Eric Gerets aangesteld als hoofdtrainer van PSV en hier is Nilis in eerste instantie maar wat blij mee. Gerets, zelf succesvol als speler bij de Eindhovense club, wordt gezien als een icoon van het Belgische voetbal, blijkt echter niet te matchen met de Belgische spelmaker van PSV en de twee botsen al snel.

Gerets had al vrij snel kritiek op het duo Nilis-Van Nistelrooij vanwege de trainingsarbeid die beiden zouden leverden en beide spelers zouden uiteindelijk een aanvaring met de hoofdtrainer krijgen. Na een zomerstage werd Nilis bij Gerets op kantoor ontboden en kreeg de voetballer de wind van voren van zijn trainer. Nilis zou tekort geschoten zijn in zijn rol als aanvoerder, terwijl Nilis de indruk kreeg dat Gerets niet wilde dat spelers groter waren dan hijzelf. 

Gerets gaf aan dat Nilis wel mocht blijven, maar de aanvaller kreeg ook van zijn trainer te horen dat hij voortaan Arnold Bruggink voor zich moest dulden. In de winterstop meldde het grote Liverpool FC zich voor de captain van PSV, maar Nilis mocht niet vertrekken. Nilis reageerde respectvol tegen Harry van Raaij en zei: "Dank u wel voor het voorstel, maar de mijnheer naast u (Gerets, red.) weet perfect dat ik hiermee niet akkoord kan gaan. Ik had het meer gewaardeerd van hem als hij rechtstreeks had gezegd dat ik weg moest." 

Ondanks alle onrust achter de schermen presteerde PSV op het veld uitstekend. Van Nistelrooij scoorde 29 keer, terwijl Nilis ook 19 keer het net liet bollen. Uiteindelijk zou het Nilis' laatste seizoen bij PSV zijn, want een contractaanbieding van de club weigerde hij. Racing Genk werd afgewezen en de Belgisch international tekende bij het Engelse Aston Villa. Na 212 wedstrijden en 133 doelpunten was de periode als speler bij PSV voorbij.

Op zijn 33ste verkast Nilis dus naar Engeland, waar hij in 2000 debuteert tegen Chelsea. Hij laat direct zien wat hij in huis heeft, want op Villa Park scoort hij een prachtige treffer tegen de Londenaren. Het zou helaas de eerste van in totaal twee doelpunten zijn die Nilis maakte in het shirt van de club uit Birmingham.

Twee wedstrijden later, op 9 september 2000 tegen Ipswich Town, komt Nilis afschuwelijk in botsing met doelman Richard Wright. De Belg loopt een dubbele beenbreuk op en de akelige beelden zijn niet voor de medemens met een zwakke maag. De schok is voelbaar, ook in Eindhoven. Al snel wordt duidelijk dat het om een horrorblessure gaat.

De operatie verloopt goed, maar er treden complicaties op betreffende de doorbloeding van het gewricht. De voet is aan het afsterven, waarna opnieuw een operatie volgt. Even wordt gevreesd voor amputatie, maar gelukkig komt het niet zóver. Wel is duidelijk dat de carrière van de Belgische stylist plotsklaps voorbij is. De voetballer met de fluwelen traptechniek zal nooit meer in een stadion schitteren.

Na zijn gedwongen afscheid van het voetbal neemt Nilis afstand van de publiciteit. Vanaf 2004 keert hij echter weer terug in de voetballerij en wordt hij technisch directeur van de Belgische tweedeklasser Beringen-Heusden-Zolder, spitsentrainer van PSV en assistent van de Turkse clubs Kasımpaşaspor en Gençlerbirliği. Daarna volgt een dienstverband bij het Belgische KSK Hasselt, om opnieuw bij PSV terug te keren als spitsentrainer.

In 2014 volgt dan opeens een moment dat het icoon van PSV bijzonder openhartig is in een interview met Ben Crabbé. Hij vertelt dat hij in zijn periode bij Anderlecht teveel gepikt heeft van de media en geen zin had om met de pers te praten om de Gouden Schoen te winnen. Daarnaast noemt hij de Belgische media 'dommeriken'. 

Ook geeft hij toe gokverslaafd te zijn geweest, mede door het zwarte gat waar Nilis na zijn carrière in terechtkwam. Zijn gokprobleem was tevens de reden van de scheiding van zijn toenmalige vrouw. In 2017 kwam het boek 'De Waarheid: Luc Nilis spreekt' van Thijs Slegers uit. Ook in het boek vertelt hij openhartig over zijn carrière, het abrupte einde van zijn loopbaan en zijn gokproblemen. Ook wordt het hele incident met Eric Gerets gedetailleerd besproken. Het boek wordt gepresenteerd in het Philips Stadion, waar vele prominenten uit de voetbalwereld aanwezig zijn.

Tegenwoordig wordt Luc Nilis nog altijd op handen gedragen in Eindhoven. De Belg geldt als één van de absolute iconen van de club en wordt door de supporters ook veelvuldig bezongen in het heldenlied, waar ook oud-PSV'ers als Romário, Coen Dillen, Willy van der Kuijlen, Guus Hiddink en Ruud van Nistelrooij in voorkomen. De PSV'ers zullen Nilis herinneren aan zijn fluwelen trap en het lijkt dan ook niet de vraag óf er ooit een standbeeld voor de Belg komt, maar wanneer.