Guus Hiddink: people manager die PSV naar grote hoogtes leidde
Guus Hiddink is de meest succesvolle trainer uit de historie van PSV en de voormalig hoofdtrainer blaast vandaag 78 kaarsjes uit. De Achterhoeker behaalde in twee periodes maar liefst zes landstitels en vier KNVB bekers. Daarnaast werd in 1988 het gouden jaar bekroond met de winst van de Europa Cup 1.
In maart 1987 vertrok Hans Kraay senior bij PSV. De hoofdtrainer lag overhoop met sterspeler Ruud Gullit en enkele bestuurders en liet de Eindhovense club achter zich. Hiddink was destijds assistent-trainer van Kraay en de Achterhoeker mocht het seizoen afmaken. Onder Hiddink werd het kampioenschap in 1986 het kampioenschap binnengehaald en manager Kees Ploegsma opperde binnen de club om Hiddink voor vast aan te stellen bij PSV.
Dit gebeurde en Hiddink zou tot 1990 bij PSV blijven. Zijn eerste volle seizoen als hoofdtrainer van PSV zou ook meteen zijn meest succesvolle zijn, want in 1987-1988 leverde Hiddink met de Eindhovenaren een unieke prestatie. PSV werd kampioen, won de KNVB beker en ook de Europa Cup 1 werd gewonnen. En dat terwijl Gullit in de zomer van 1987 vertrok uit Eindhoven.
Ook de jaren daarna reeg PSV de prijzen aaneen onder leiding van Hiddink. In 1988-1989 werd PSV opnieuw landskampioen en pakte het de beker en ook een jaar later waren de Eindhovenaren de beste van de Nederlandse Eredivisie. Hiddink had inmiddels naam gemaakt als hoofdtrainer en vertrok naar het Turkse Fenerbahçe.
De hoofdtrainer zou echter niet lang in Istanboel blijven, want na 29 wedstrijden als eindverantwoordelijke in Turkije vertrok Hiddink alweer naar Spanje. In 1991 werd Hiddink aangesteld als hoofdtrainer van Valencia, waar hij tot de zomer van 1994 zou blijven. In november 1993 werd Hiddink ontslagen door de Spaanse club, maar in maart 1994 was hij alsnog de hoofdtrainer die het seizoen afmaakte in Valencia.
In 2022 zou Hiddink zelfs nog geëerd worden voor een actie van 30 jaar daarvoor. Valencia speelde tegen Albacete en bij het betreden van het veld, voorafgaand aan het duel, zag de oefenmeester een vlag met een hakenkruis hangen bij het uitvak. "Laat die vlag weghalen, anders ga ik het veld niet op!", was Hiddink duidelijk. De wedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel, maar na afloop ging het alleen maar over de actie van Hiddink.
Valencia-voorzitter Arturo Tuzon vond dat Hiddink zich moest bezighouden met zijn ploeg en was bepaald niet blij met de actie van de oud-PSV'er. Hiddink was echter van mening dat men de ogen niet moet sluiten voor dergelijke acties. "Ík kies in elk geval partij en keur dit af", was de duidelijke mening van Hiddink.
Na zijn periode in Valencia keerde Hiddink terug naar Nederland. De KNVB benaderde de oefenmeester voor de positie van bondscoach, welke Hiddink aannam. Hij zou drie seizoenen bondscoach zijn van het Nederlands elftal, waarna hij Oranje achter zich liet. Grootmacht Real Madrid meldde zich en de Achterhoeker vertrok voor de tweede keer naar Spanje.
Zijn periode bij Real Madrid bleef slechts beperkt tot ongeveer een half jaar. Hiddink werd ontslagen in de Spaanse hoofdmacht en tekende een jaar later bij Real Betis in Sevilla. Hier maakte hij het seizoen 1999-2000 af als hoofdtrainer. In januari 2001 werd Hiddink aangesteld als bondscoach van Zuid-Korea, waar hij een huzarenstukje zou afleveren.
Hiddink bereidde het land namelijk voor op het WK 2002, waar Zuid-Korea en Japan de gastlanden van zouden zijn. Ondanks de lage verwachtingen wist Hiddink te stunten met zijn ploeg, waarna een heuse gekte ontstond in Zuid-Korea. Hiddink overleefde in een poule met de Verenigde Staten, Portugal en Polen, waarna het grote Italië in de achtste finale de tegenstander werd.
Italië trof het tijdens de wedstrijd niet bepaald met de scheidsrechter, die een aantal zeer dubieuze beslissingen nam in het voordeel van Zuid-Korea. Jung-Hwan Ahn scoorde in de slotfase van de verlenging de 2-1, waardoor Zuid-Korea de kwartfinales haalde. Hierin werd na strafschoppen gewonnen van Spanje, waarna Duitsland in de halve finales te sterk was. De troostfinale werd met 3-2 verloren van Turkije, maar Hiddink kon niet meer stuk in Zuid-Korea.
Na het succesvolle WK met Zuid-Korea keerde Hiddink terug op het oude nest. In de zomer van 2002 werd de hoofdtrainer gepresenteerd bij PSV, waar hij begon aan een succesvolle periode met de Eindhovenaren. In de winter van het seizoen 2002-2003 haalde Hiddink Ji-Sung Park en Young-Pyo Lee op uit Zuid-Korea en beide bekenden van Hiddink werden een doorslaand succes in Eindhoven.
In 2002-2003 werd PSV landskampioen en ook in 2004-2005 was het raak voor de Eindhovenaren. PSV beleefde een uiterst succesvol seizoen en wist overtuigend de Eredivisie en de KNVB Beker te winnen. Daarnaast maakte het ook op het Europese toneel indruk.
PSV overleefde dat seizoen voor het eerst de poulefase van de Champions League, waarin PSV tweede werd in een groep met Arsenal, Panathinaikos en Rosenborg. In de achtste finale werd afgerekend met AS Monaco en in de kwartfinales was PSV na strafschoppen te sterk voor Olympique Lyon. Ook tegen het grote AC Milan maakte PSV indruk, maar een late treffer van Massimo Ambrosini maakte een abrupt einde aan de droom van de Eindhovenaren.
In de zomer van 2006 vertrok Hiddink bij PSV, waarna hij zijn loopbaan vervolgde in Australië, Rusland, Engeland, Turkije en Rusland. Als interim-trainer van Chelsea pakte hij in 2009 de FA Cup en als bondscoach van Rusland versloeg hij het sterke Oranje op het EK van 2008 in Oostenrijk en Zwitserland. Ook werd hij in de zomer van 2014 voor een tweede keer aangesteld als bondscoach van Oranje, maar dit was geen doorslaand succes.
In de beginperiode van Phillip Cocu als hoofdtrainer van PSV fungeerde Hiddink als klankbord voor de beginnende oefenmeester. In mei 2023 werd Hiddink onderscheiden door de KNVB en benoemd tot bondsridder van de Nederlandse voetbalbond. Tot 2022 was Hiddink nog actief als technisch directeur en trainer van Curaçao, waar hij besloot het welletjes te vinden.
Hiddink stopte en beëindigde op de Nederlandse Antillen zijn imposante carrière. Als trainer van PSV werd de Achterhoekse people manager maar liefst zes keer kampioen, won hij vier keer de KNVB beker, de Europa Cup één en een Nederlandse Supercup.