Eric Gerets: Vlaamse Leeuw die na omkoopschandaal slaagde bij PSV

Eric Gerets begon zijn carrière bij Standard Luik en debuteerde in oktober 1972 bij de Belgische club. De vleugelverdediger groeide uit tot Belgisch international, aanvoerder van zijn club en werd daarnaast in 1982 kampioen van België. Voor Standard Luik was het de eerste titel in elf jaar tijd en ook het jaar erop werd de ploeg van Gerets kampioen. De Belgische voetballer verdiende hiermee zelfs een transfer naar het Italiaanse AC Milan.

Zijn avontuur in San Siro zou geen succes worden, maar dat had weinig tot niets te maken met de voetballende kwaliteiten van de back. In 1984 kwam een groot omkoopschandaal aan het licht, waarin Gerets een rol speelde. Vlak voor het kampioensduel van Standard Luik in 1982 kreeg men het toch benauwd en trainer Raymond Goethals wendde zich tot Gerets.

De aanvoerder had goede contacten met de tegenstander (Waterschei, red.) en kreeg het verzoek om te regelen dat Waterschei het rustig aan zou doen in de kampioenswedstrijd, in ruil voor de kampioenspremies van de spelers van Standard Luik. Gerets weigerde in eerste instantie, maar stemde later alsnog met het verzoek van zijn trainer in.

Standard won het duel met 3-1 en de 30.000 premie ging naar de spelers van Waterschei. Lang leken de spelers en trainer Goethals ermee weg te komen, tot er in 1984 een onderzoek werd ingesteld naar het zwarte geld in het Belgische voetbal. Hieruit kwam de affaire Bellemans (vernoemd naar onderzoeksrechter Guy Bellemans in de zaak tegen Standard Luik.)

Twee jaar na het kampioensduel lopen Standard Luik en Waterschei tegen de lamp. Gerets is aan het trainen bij de nationale ploeg van België voor het oefenduel tegen Duitsland, als brigadiers van de opsporingsdienst het veld betreden. Gerets en zijn ploeggenoten van Standard worden geboeid meegenomen en worden onderzocht en zwaar gestraft.

In eerste instantie horen de spelers van Standard en Waterschei een schorsing van twee jaar tegen zich uitgesproken worden (waaronder de Nederlander Simon Tahamata, red.), terwijl aanvoerder Gerets liefst drie jaar geschorst wordt. Trainer Goethals mag nooit meer een ploeg trainen. Allen gaan in beroep en de strafmaten worden verminderd, maar Gerets moet alsnog een jaar lang toekijken. Tot overmaat van ramp verscheurt AC Milan door de schorsing zijn contract.

Gerets zat zijn schorsing uit, maar was dus natuurlijk clubloos. Er stond een flinke kras op zijn CV, maar dat weerhield het Limburgse MVV niet om de Belgische vleugelverdediger vast te leggen. Onder leiding van Barry Hughes kwam Gerets in het seizoen 1984/1985 weer aan spelen toe en op 27 maart 1985 debuteerde Gerets bij MVV. Hij speelde vier officiële wedstrijden voor de club, waarvan drie tegen PSV.

Tijdens deze wedstrijden had PSV genoeg gezien en de Eindhovenaren waren er als de kippen bij om de Belg in de zomer van 1985 vast te leggen. Gerets was deze zomer zeker niet de enige aanwinst van de Eindhovenaren, want ook Frank Arnesen en Ruud Gullit verkasten naar het Philips Stadion. Het zou het startschot zijn van een uiterst succesvolle periode van de club.

In zijn eerste seizoen werd Gerets kampioen met PSV en ook het jaar daarop werd de landstitel veroverd. Toch was niet alles 'pais en vree' in het Eindhovense, want met één teamgenoot boterde het bepaald niet. Gerets botste namelijk meermaals met René van der Gijp.

De 'flierefluiter' Van der Gijp en de bloedfanatieke Gerets stonden gezamenlijk aan de rechterkant, maar klikten dus totaal niet. Guus Hiddink omschreef de relatie tussen beiden later als: 'die twee konden elkaars bloed wel drinken'. Toch was PSV succesvol in die periode en in 1987 vertrok Van der Gijp bij PSV om aan de slag te gaan bij het Zwitserse Xamax Neuchâtel.

Van der Gijp vertrok dus in 1987 bij de club, in navolging van Ruud Gullit. De sterspeler van PSV vertrok met een hoop bombarie uit Eindhoven en tekende bij AC Milan. Gullit gaf in een interview voorafgaand aan zijn transfer aan dat PSV nooit een echte topclub zou worden. Hoe fout hij de situatie bij PSV inschatte, bleek het daaropvolgende seizoen wel.

In de zomer van 1988 kwamen spelers als Hans Gillhaus, Wim Kieft en Søren Lerby naar PSV en leek de Eindhovense puzzel in elkaar te vallen. In Nederland was de ploeg nagenoeg onverslaanbaar en werd de club, onder leiding van een jonge Guus Hiddink, met overmacht kampioen van Nederland. Ook won PSV de KNVB beker, door in de finale Roda JC te verslaan. Gerets scoorde twee keer in deze finale, waaronder de late gelijkmaker.

Als aanvoerder had Gerets dus al twee prijzen in de lucht mogen houden, voordat 25 mei 1988 aanbrak. In Stuttgart speelde PSV de finale van de Europa Cup 1 tegen het Portugese Benfica. De wedstrijd eindigde in een werkelijk bloedeloze 0-0, waarna PSV de strijd op penalty's won. De treble was een feit en Gerets was de eerste Belg die de Europa Cup 1 overhandigd kreeg.

Na het 'Gouden Jaar' 1988 bij PSV zou Gerets nog tot 1992 spelen bij PSV, om in Eindhoven zijn carrière te beëindigen. De prijzenkast van de Belgische vleugelverdediger werd flink gevuld in het Philips Stadion, want in de zeven seizoenen dat hij bij PSV speelde, werd hij liefst zes keer kampioen. Daarnaast won Gerets in Eindhoven drie KNVB bekers en dus een Europa Cup 1. Na 255 wedstrijden en 10 doelpunten in het shirt van PSV was het mooi geweest.

Gerets ging na zijn pensioen als voetballer direct weer aan de slag in de voetballerij. De Belg werd trainer van RC Luik, waar hij zijn carrière als hoofdtrainer zou starten. na een periode van twee seizoenen bij RC Luik vertrok Gerets naar Lierse SK, waar hij drie seizoenen de scepter zou zwaaien. Vervolgens was Gerets twee seizoenen trainer van Club Brugge, waarna hij weer naar bekend terrein zou verkassen.

In 1999 werd Gerets namelijk door PSV aangesteld als hoofdtrainer van de Eindhovenaren en ook deze periode bij PSV was vrij succesvol. Als trainer in het Philips Stadion vierde de Belgische oud-voetballer de nodige successen en werd hij in zijn eerste en tweede seizoen direct kampioen met de club. Ook veroverde hij tweemaal de Johan Cruijff Schaal met PSV.

Gerets was in die periode een persoonlijke vriend van toenmalig voorzitter Harry van Raaij, maar deze vriendschap bekoelde in 2002. Na zijn derde seizoen als hoofdtrainer in het Philips Stadion was de relatie tussen Gerets en de spelersgroep dusdanig bekoeld, dat Van Raaij geen andere mogelijkheid zag dan de Belg de laan uit te sturen. 

De fanatieke Gerets zou echter niet alleen ietwat gebrouilleerd raken met Van Raaij. Ook met Ruud van Nistelrooij had de Belg een aanvaring, nadat de trainer tegen de topscorer had gezegd dat hij niet goed in de groep zou liggen. Van Nistelrooij zou irritant zijn volgens Gerets, maar navraag leerde de spits dat geen enkele ploeggenoot zich aan hem stoorde.

Ook was Gerets als trainer van PSV betrokken bij een bijzonder incident in de Champions League tegen Bayern München. PSV won in eigen huis door een geweldige treffer van Luc Nilis, maar na afloop ging het vooral over het gedrag van de hoofdtrainer. Gerets raakte in de clinch met Lothar Matthäus en deelde in de slotfase van het duel een duw uit aan de Duitser. Daarnaast zou hij op de voet van middenvelder Hasan Salihamidzic zijn gaan staan. Het leverde Gerets een boete van 14.000 gulden op.

Het grootste incident vond echter plaats rond Luc Nilis. Het clubicoon van PSV noemde Gerets een 'grote trainer, maar een klein mens'. Nilis vond dat hij vanaf het begin werd tegengewerkt door zijn landgenoot en vertrok uiteindelijk naar Aston Villa. 

De voetballer kwam bij Gerets en Van Raaij om te praten over contractverlenging bij PSV, maar vertrok en zei tegen Van Raaij: 'Voorzitter, er komt nog een dag dat je mij zal bellen over deze mijnheer'. Hiermee doelde hij op Gerets. In zijn boek schreef Nilis: 'Een manipulator, kil, extreem humeurig en iemand met wisselende stemmingen. Hij heeft mij geliquideerd bij PSV'.

Na zijn periode bij PSV was Gerets nog hoofdtrainer van 1. FC Kaiserslautern, VfL Wolfsburg, Galatasaray, Olympique Marseille, Al-Hilal, het Marokkaanse elftal, Lekhwiya SC en Al-Jazira, waar hij in 2015 met pensioen ging. Zelf gaf hij aan als hoofdtrainer het gelukkigst te zijn geweest in Marseille, waar hij twee seizoenen lang voor de groep stond.

Qua gezondheid gaat het de laatste tijd bergafwaarts met 'De Leeuw van Vlaanderen'. Als trainer kreeg Gerets een hersenbloeding, maar door hersenverkalking gaat het de laatste twee jaren bergafwaarts met de oud-PSV'er. Spreken wordt moeilijker en ook lopen levert soms problemen op. Af en toe blokkeert Gerets en valt hij voorover omdat hij zijn evenwicht kan bewaren. "Dat is lastig, maar een mens leert met alles omgaan. Je móét wel. Ik kan nog een tiende van wat ik vroeger kon, maar ik denk nu: iets is beter dan niets", vertelde Gerets daar zelf over.

Eric Gerets was als speler en als trainer dus verbonden aan PSV. In totaal maakte de Belg liefst 399 wedstrijden mee van PSV (255 als speler en 144 als hoofdtrainer, red.) en hij scoorde tien keer in het shirt van de Eindhovenaren. 'De Leeuw van Vlaanderen' is tegenwoordig noodgedwongen tam, maar in dienst van PSV was hij bij vlagen ontembaar.